هرگز به همسرتان دروغ نگویید
دروغ تمام ساخته های ذهنی همسرتان را تخریب می کند و باعث از بین رفتن چهار بخش مهم می شود
*اعتماد
*قول
*رابطه
*احساس
#هماهنگی_وقت_مشاوره_حضوری
#02177955526
#02177845868
#09350633778
________________________________
_______________________
اینستاگرام
@amminclinic
@markaz_moshavereh_ammin
_
_______
#مشاوره_تلفنی _با_موبایل شماره 02174471111# را گرفته و
#کد_مشاور 7328 وارد نمایید.
_______________________________
تعیین وقت مشاوره کلینیک کیمیا روان کرج
026-91301550
026-91301549
026-32232703
پرخاشگری در کودکان شامل مجموعه ای پایدار از علائم تخریبی سرپیچی کردن و امتناع از تبعیت و درخواست های بزرگسالان متناسب با مرحله رشد کودک است.
برخی رفتارهای پرخاشگرانه در سنین خاص برای حفظ استقلال طلبی کودک به وجود می آید. در شرایط کنونی شاهد شکایت های والدین مبنی بر سلسله رفتارهایی که توام با پرخاشگری است، هستیم.در دوران کرونا به دلیل محدود شدن فعالیت کودک در منزل این علائم تشدید شده است؛ همانطور که گفته شد پافشاری فرد بر خواسته های خود برای رشد طبیعی اهمیت دارد اما حالت غیرطبیعی زمانی آغاز می شود که پافشاری های کودک به صورت نابهنجاری تداوم پیدا کند.
اگر والدین برای ابراز و به کرسی نشاندن خواسته های خود از روش های افراطی استفاده کنند کشمکشی پدید می آید که زمینه را برای بروز پرخاشگری های بیشتر در کودک ایجاد می کند. این کشمکش ها، الگویی از رفتارها مانند از کوره دررفتن، خشمگین شدن و رنجیده خاطر شدن است و تعمدا گاهی باعث ناراحت شدن دیگران خواهد شد.
گاهی این رفتارها فقط در خانه بروز می کند و ممکن است این نوع رفتارها در مقابل سایر بزرگسالان و همسالان بروز نکند. والدین باید توجه داشته باشند که رفتار پرخاشگری در بسیاری از مواقع در تعامل با بزرگسالانی انجام می شود که کودک با آنها آشنا است و می داند که با این رفتار به خواسته های اون جامه عمل پوشانده می شود.
در رابطه با این کودکان پرخاشگر، مداخلات خانوادگی و آموزش والدین در زمینه ی مهارت های فرزند پروری کارساز است. همچنین تغییر نحوه ی رفتار والدین، تضعیف رفتارهای پرخاشگری کودک و تشویق رفتارهای مناسب وی نیز در زمینه ی مهارت های فرزند پروری می تواند کارساز باشد.
برای کسب مهارتهای ارتباطی با کودک نوجوانان خودتون حتما از متخصص، کمک بگیرید.
#هماهنگی_وقت_مشاوره_حضوری
#02177955526
#02177845868
#09350633778
________________________________
_______________________
اینستاگرام
@amminclinic
@markaz_moshavereh_ammin
_
_______
#مشاوره_تلفنی _با_موبایل شماره 02174471111# را گرفته و
#کد_مشاور 7328 وارد نمایید.
_______________________________
تعیین وقت مشاوره کلینیک کیمیا روان کرج
۰۲۶-۹۱۳۰۱۵۵۰
۰۲۶-۹۱۳۰۱۵۴۹
۰۲۶-۳۲۲۳۲۷۰۳
۰۹۱۲۷۶۵۵۰۳۸
بین سبک ارتباطی مردان و زنان، تفاوت هایی وجود دارد که نشناختن آن، می تواند موجب بروز سوءتفاهم و اختلاف شود. برخی از تفاوت های مهم این گونه اند:
مردان در گفت وگوها، کم تر گوش می دهند و بیشتر روی پاسخ دادن و صحبت کردن تمرکز دارند. مردان اطلاعات شخصی کمی را درباره ی خود بیان می کنند، در حالی که زنان هم بیش تر درباره ی مسائل شخصی خود صحبت می کنند و هم بهتر گوش می دهند.
مردان تمایل کمتری به صحبت کردن درباره ی احساسات خود، بویژه احساسات منفی دارند؛ ولی زنان، پس از تجربه ی احساسات منفی، تمایل دارند درباره ی آن ها صحبت کنند و از این طریق احساس کنند مورد علاقه اند.
مردان به هنگام بروز مشکل تمایل دارند با سکوت به دنبال راه حل باشند و صحبت در این باره را بی فایده می دانند، ولی اغلب زنان تمایل دارند ابتدا درباره ی مشکل و احساسات خود با همسران شان صحبت کنند و سپس به حل آن بپردازند.
زنان برای افزایش صمیمیت و نزدیکی، تمایل دارند درباره ی هر کاری که انجام می دهند و هر اتفاقی که در طول روز افتاده است، با همسرشان صحبت کنند. اما مردان چنین تمایلی را نشان نمی دهند و صحبت درباره ی جزئیات و مسائل کم اهمیت را خسته کننده و بیهوده می دانند.
اما این که چرا این تفاوت ها وجود دارد، باید پاسخ کلی را در نقش های جنسیتی متفاوت جستجو کرد. مردان به طور معمول برای رقابت، کسب قدرت و استقلال تربیت می شوند و در روابط خود از جمله روابط زناشویی نیز خواهان استقلال و قدرت هستند؛ ولی زنان بیشتر به سمت صمیمیت و همدلی گرایش دارند تا قدرت و استقلال.
از آن جا که مسأله ی تفاوت های جنسیتی می تواند بسیاری از تفاوت های زنان و مردان را در سبک های ارتباطی توجیه کند، بر هر زوجی فرض است که به این گونه تفاوت ها توجه و خویش را برای آموختن خصوصیات روان شناختی خود و جنس مخالف یاری دهد. به این ترتیب زنان می توانند بعضی تفاوت ها را بپذیرند، بدون این که آن را ناشی از تمایل نداشتن مردان برای صمیمیت و همدلی ببینند و مردان نیز می توانند از زنان بیاموزند که صمیمیت، تهدیدی برای استقلال و آزادی شخصی آن ها نیست.
مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آمین
از سه بند نافی که مادر و کودک بین خود دارند یکی با زایمان جدا می شود
دومین بند ناف، بند ناف وابستگی است که حدود دو سالگی باید پاره شود
بند ناف عاطفی، سومین رابطه ای است که برای اجتماعی شدن و شکل گیری هویت در اوایل نوجوانی باید پاره شود
بند ناف دوم با جدا کردن محل خواب، رفتن به مهد و تسهیل کردن محیط کودک به گونه ای که خودش کارهایی را که قادر به انجام آنهاست انجام دهد، پاره خواهد شد.
بند ناف سوم با به رسمیت شناختن نوجوانی و مراحل اجتماعی کردن و ارتباط گرفتن نوجوان با دوستانش و رعایت حریم نوجوانی ایجاد خواهد شد
پارگی این بند ناف ها توسط مادر زمانی اتفاق می افتد که رابطه امنی با همسر خود تجربه کند .
چنین مادر معمولا ترس ها و ناتوانی های خود را به کودک نسبت می دهد و کارهای او را انجام می دهد. مادری که رابطه عاطفی مستحکمی نیز با همسر خود نداشته باشد احتمال بیشتری دارد که اجازه پاره شدن بند ناف به کودکش ندهد. همچنین رشد هر دو ( مادر و کودک) به لحاظ روانی و اجتماعی متوقف شده و هویت این دو با یکدیگر گره خواهد خورد.
مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آمین